تاثیر زمان وجین علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد کنجد(Sesamum indicum)

به منظور بررسی تاثیر زمان وجین علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد کنجد، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ژنوتیپ های کنجد (توده بومی کلات و رقم اصلاح شده اولتان) به عنوان عامل اصلی و دوره های وجین علف هرز ( وجین تا 20،30،40 ، 55 و70 روز پس از سبز شدن و وجین از 20،30،40 ، 55 و70 روز پس از سبز شدن به همراه دو تیمار تداخل تمام فصل علف های هرز با کنجد و وجین تمام فصل آنها) به عنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج نشان دادند که با افزایش دوره تداخل علف هرز در اول فصل و یا در آخر فصل، عملکرد و اجزای عملکرد کنجد به طور معنی داری)0.01(p≤ کاهش و با افزایش طول دوره وجین عملکرد دانه افزایش یافت. تعداد کپسول در بوته مهمترین جزء اجزای عملکرد بود که همبستگی بالایی با عملکرد (**70/0r= ) داشت. نتایج نشان داد که در توده کلات تداخل علف های هرز تا30 روز و در رقم اولتان تا 40 روز پس از سبز شدن گیاه زراعی سبب کاهش معنی دار عملکرد نشد، ولی تداخل پس از آن سبب کاهش عملکرد هر دو ژنوتیپ کنجد شد.

Keywords:

تداخل , عملکرداقتصادی , کپسول , کنترل علفهای هرز , وزن خشک