فتاح سروش - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران (محیطزیست)، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
حسین گنجی دوست - استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
بیتا آیتی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

حذف هیدروکربنهای نفتی از آب آلوده بهصورت سنتزی در یک فتورآکتور خورشیدی در حضور نانوذرات TiO2 پوشش یافته بر صفحات بتنی انجام گردید. فتورآکتور مورد استفاده شامل یک مخزن ذخیره به حجم 60 لیتر همراه با پمپ شناور، سیستم پلکانی با 5 عدد پله تثبیتشده با نانو TiO2 ،یک سرریز به حجم 5 لیتر در بالای پلکان و شاسی فلزی با ملحقات آن بود. در این رآکتور بخش ماورای بنفش (UV( 60 گرم بر نور خورشید بهعنوان منبع تامین انرژی بهجای لامپ UV استفاده شد. پارامترهای بهینه حاصل pH برابر 5 ،بارگذاری جرمی TiO2 متر مربع، مدت زمان تابش UV معادل 200 دقیقه، غلظت اولیه 100 میلیگرم بر لیتر و غلظت H2O2 برابر 2000 میلیگرم بر لیتر بودند. نتایج نشان داد که در شرایط بهینه راندمان حذف COD ،مجموع هیدروکربنهای نفتی (TPH (و هیدروکربنهای چندحلقوی (PAHs (بهترتیب برابر با 48/70 ،63/67 و 75/84 درصد میباشد. همچنین نتایج آزمایش FID-GC در شرایط بهینه نشان داد که بیشتر هیدروکربنهای حذفشده از نوع پلیآروماتیک بودند و آنچه باقیماند از نوع هیدروکربنهای بدون خطر آلیفاتیک بود.

فتورآکتور خورشیدی، TiO2 ،بتن سبک، COD,PAH,TPH