امیر خراسانی - کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی، دانشگاه علامه طباطبایی
محمدسعید ذکایی - استاد جامع هشناسی و مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی

در پژوهش پی شرو به نسبت فهم زمانی کنشگران و شیوهحل مسیله در یک وضعیت بغرنج م یپردازیم.در این مسیر با بررسی تعدادی از فیل مهای برنامه پلیس نامحسوس ، به شیوه حل مسیله رانندگان توجه م یکنیم. در این مطالعه با استفاده از رویکرد مرد مرو ششناسی و با تکنیک تحلیل گفتگو به نظمنهادی اندرکن شها در موقعیت این فیل مها پرداخت هایم و با استفاده از چارچوب نظری پدیدارشناسی و شاخ صهای ارنست پوپل م یکوشیم فه مهای زمانی دخیل در این گفتگو را تحلیل کنیم. در فرایند کار به لحظ های توجه م یکنیم که متخلفین پس از متوقف شدن ب هوسیله پلیس م یکوشند دلایل تخلف خودرا توضیح دهند. با تحلیل این گفتگوها م یبینیم که رانندگان متخلف از بیا نهایی استفاده م یکنندکه مبتنی بر فهم چرخنده از زمان است. این درحالی است که زمان قانون و پلیس و حتی زمان ف نآوری جاده و اتومبیل، زمانی خطی و همگن است. در ادامه م یبینیم که رانندگان متخلف چگونه برایمدیریت کردن مسیله و شرایط بغرنج خودیک گفتگو را ب هگون های سامان م یدهندکه مبتنی برزمان خطی نباشد. در پایان این نتیجه حاصل م یشود که زمان نه یک مقوله عام بر فراسوی جامعه بلکه مقول های است که در تجرب ههای خرد گوناگون پیوسته اشکال گوناگون بهخود میگیرد.

پدیدارشناسی، تحلیل گفتگو، زمان، زمان چرخنده، زمان خطی،مرد مرو ششناسی