آذرمیدخت حسین نیا - پژوهشگاه مواد و انرژی

رسانندگی الکتریکی پلیمرهای رسانا بستگی به روش سنتز آنها دارد که در این پژوهش پلی پیرول با با دو روش الکتروشیمیایی و شیمیایی و همچنین کامپوزیت پلی پیرول - پلی آکریلیک اسید تهیه شده و سپس شکل شناسی آنها با میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) مورد مطالعه قرار می گیرد. این در روش الکتروشیمیایی، پلیمر شدن پیرول در محلول آبی و با دو الکترود مس و شیشه دارای پوشش انیدیم-قلع اکسید (ITO) انجام می شود. معمولا واسطه الکترولیت سدیم فنول سولفونات است و پلیمر ظاهرا به صورت فیلم سیاهی روی آند ایجاد می گردد. از مطالعات SEM معلوم می شود که این فیلم در واقع ذرات زیر میکرونی پلیمر است که ساختاری شبیه گل کلم دارد. فشردگی و کم بودن میزان تخلخل سبب افزایش زور رسانندگی الکتریکی (100S/cm<) می شود. در روش اکسایش شیمیایی، پلیمر شدن در محیط آب و اکسنده پتاسیم پرسولفات انجام می گیرد که پلیمر به صورت پودر بسیار ریزدانه (200nm=) و با رسانندگی الکتریکی 56S/cm حاصل می شود. مطالعه این نمونه ها با SEM نشان می دهد که علی رغم فشرده بودن پودر، تخلخل بین ذرات نسبتا زیاد است و علت کاهش رسانندگی الکتریکی نیز همین است. در نمونه های کامپوزیت نیز علت وجود پلی آکریلیک اسید در بین ذرات پلی پیرول، رسانندگی الکتریکی به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.

پلی پیرول، پلیمرهای رسانا، شکل شناسی، رسانندگی، کامپوزیت پلی پیرول- پلی آکریلیک اسید