علی اسماعیل زاده - پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر
علی احمدی - پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر
محمد نبی سربلوکی - دانشگاه تهران، مرکز تحقیقات بیو شیمی و بیوفیزیک

پلی وینیل کلرید و اسفنجهای حاصل از آن به دلیل بی شکلی و وجود جاذبه شدید بین زنجیرهای پلیمر استحکام، دوام و پایداری ابعادی نسبتا خوبی دارند. با جایگزین کردن اسفنجهای پلی وینیل کلرید در کاربردهای غیر اسفنجی آن بویژه در صنایع پروفیل، لوله و عایقبندی می توان تا حدود 30% در مصرف رزین یاد شده صرفه جویی کرد. در این پژوهش، ضمن تهیه اسفنج سخت پلی وینیل کلرید، اثر عوامل فراورش بر کیفیت محصول نیز بررسی شده است. اصولا هرگونه تغییر در این عوامل می تواند منجر به دگرگونی شکل اسفنج و در پی آن تغییر خواص فیزیکی و مکانیکی شود. دراین عوامل، نتایج بررسی سه عامل شرایط تهیه آمیزه، دور دستگاه روزن ران و دمای سرحدیده گزارش می شود. نتایج بررسی شکل شناسی برخی نمونه ها، از جمله ضخامت پوسته و میانگین اندازه حباب در قسمتهای پوسته و مغزه، به کمک میکروسکوپ الکترونی ارایه شده و چگونگی ارزیابی خواص فیزیکی و مکانیکی از قبیل چگالی، کیفیت قطعه و سطوح آن و استحکام کششی، ضربه ای، تراکسی و مدول کششی و همچنین شرایط بهینه ساخت نیز بررسی می شود.

پلی وینیل کلرید، روزن رانی، عامل پف دهنده، اسفنج ساختاری، شکل شناسی