تعیین نسبتهای واکنش پذیری مونومرها درکوپلیمرشدن اتیل آکریلات-متاکریلیک اسید با استفاده از رو شهای برون خطی 1H NMR

خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سامان ههای پلیمری بهویژگیهای ریزساختاری زنجیرهای درشت مولکول بستگی دارد. نسبتهای واکن شپذیری از خا صترین پارامترهای سینتیکی هستند که دیدگاه روشنی درباره ترکیب میانگین و توزیع توالی مونومرها را در سامان ههای کوپلیمریب هدست م یدهند. نسب تهای واکن شپذیری دو کومونومر متاکریلیک اسید ) MAA ( و اتیل آکریلات ) )EA در دمای 60°C به روش کوپلیمرشدن رادیکالی محلول در درصد تبدیلهای کم بررسی شد. در نمون ههای سنتز شده از آزوبی سایزوبوتیرونیتریل ) AIBN ( بهعنوان آغازگر گرمایی و از د یمتیلسولفوکسید دوتری مدار ) DMSO - d6 ( بهعنوان حلال واکنش استفاده شد. سپس، نسبتهای واکن شپذیری به رو شهای خطی حداقل مربعات معمولی ) OLS ( برونخطی 1H NMR که شامل روشهای مایو- لوییس، فاینمن- راس، فاینمن- راس معکوس، یرزلیوف- بروخینا- راسیکن،جوشی- جوشی، کلن- تادوس، کلن- تادوس توسعه یافته و مایو- هوگلین است تعیین شد. نسبتهای واکن شپذیری حاصل از رو شهای خطی 1H NMR برو نخطی با استفاده از رو شهای حداقل مربعات تعمیم یافته ) GLS ( و حداقل مربعات معمولی ) OLS ( بررسی شد. نتایج نشان داد، روش GLS نسبتبه روش OLS ، مقادیر ضریب تعیین ) R2 ( را افزایش و مقادیر واریانس نسبتهای واکنشپذیری را ب هطور نسبی کاهش م یدهد. همچنین نشان داده شد، نسب تهای واکنشپذیری حاصل از روش مایو-هاگلین و روش GLS بهترین تخمین خطی را نشان میدهند.

Keywords:

نسبتهای واکنشپذیری , کوپلیمرشدن , اتیل آکریلات , متاکریلیک اسید , روش برون خطی حداقل مربعات خطی تعمیم یافته