بررسی تاثیر سبک تصمیم گیری مدیران بر توانمندسازی کارکنان مطالعه موردی: کارکنان راه آهن لرستان

تحقیق حاضر بر حسب هدف کاربردی و بر حسب روش گردآوری دادهها از نوع توصیفی پیمایشی میباشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان اداره کل راه آهن لرستان میباشد که تعداد 100 نفر هستند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 80 نفر برآورد شد. روش نمونه گیری از نوع طیقهای نسبی میباشد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه سبک تصمیمگیری مدیران و پرسشنامه توانمندسازی کارکنان میباشد. جهت سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و جهت سنجش پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد که پرسشنامه سبک تصمیمگیری مدیران 74/0 و توانمندسازی کارکنان 83/0بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی برای توصیف دموگرافیک پاسخگویان و آمار استنباطی (آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف و رگرسیون) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که سبک تصمیمگیری مدیران بر توانمندسازی کارکنان راهآهن لرستان تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج فرضیات فرعی نشان دادند ابعاد سبک تصمیمگیری (عقلایی، وابستگی و آنی) بر توانمندسازی کارکنان راهآهن لرستان تاثیر مثبت و معناداری دارد. اما سبک تصمیمگیری شهودی بر توانمندسازی کارکنان راهآهن لرستان تاثیر معناداری ندارد و سبک تصمیم گیری اجتنابی بر توانمندسازی کارکنان راهآهن لرستان تاثیر معنادار و معکوسی دارد. همچنین در تحلیل رگرسیون چندمتغیره مشخص شد که بیشترین تاثیر را سبک تصمیم گیری عقلایی(732/0 (و بعد از آن به ترتیب سبک وابستگی (231/0(؛ سبک آنی (218/0(؛ و در آخر سبک اجتنابی با مقدار (213/0 (-قرار دارند. اما سبک شهودی بدلیل سطح معناداری (416/0 (نشان داد که معنادار نمی باشد و در معادله رگرسیون قرار نمیگیرد.

Keywords:

سبکهای تصمیم گیری , توانمندسازی , مدیران , کارکنان