غلامرضا رحیمی - استاد یار گروه مدیریت و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب
سعیده امیری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

چند سالی است که بحث پیرامون بهره وری جای را در میادین علمی و اجتماعی باز کرده است. در صحنه پرشتاب رقابت جهانی و سیر پرشتاب رقابت جهانی، اینک سیاست گذاران و مدیران افزایش بهره وری را گاه به عنوان ابزار و گاه به عنوان هدف مورد توجه قرار می دهند. تلاش برای بهبود و استفاده موثر و کارآمد از منابع گوناگون چون نیروی کار سرمایه، مواد، انرژی واطلاعات، هدف تمامی مدیران سازمانهای اقتصادی و واحدهای تولیدی صنعتی و موسسات خدماتی می باشد. وجود ساختار سازمانی مناسب، روشهای اجرایی کارآمد، تجهیزات و ابزار کار سالم، فضای کار متعادل و از همه مهمتر نیروی انسانی واجد صلاحیت و شایسته ازضروریاتی می باشند که برای نیل به بهره وری مطلوب باید مورد توجه مدیران قرار گیرد. مشارکت کارکنان در امور و تلاشهای هوشیارانه و آگاهانه آنان همراه با انضباط کاری می تواند بر میزان بهره وری و تعمیر برای بهبود بهره وری بویژه در یک محیط متلاطم و توام با ناامنیتاثیر گذارد. روح فرهنگ بهبود بهره وری باید در کالبد سازمان دمیده شود که در آن میان نیروی انسانی هسته مرکزی را تشکیل می دهد. یکی از مهمترین اهداف در هر سازمان ارتقاء سطح بهره وری آن است و با توجه به اینکه انسان در ایجاد بهره وری نقشیمحوری دارد درخواستهای او در سازمان اثری کلیدی بجا می گذارد. در این مقاله به صورت خلاصه به تعاریف، اهمیت بهره وری، عوامل موثر در ارتقای بهره وری، چالشها و فرصتهای موجود و آینده اقتصاد ایران برای ارتقای بهره وری نیروی کار و هم چنین عوامل موثر در کاهش بهره وری نیروی انسانی که شامل موانع محیطی، سازمانی و فردی است می پردازیم و راهکارهایی را در راستای ارتقای بهره وری ارایه می دهیم.

بهره وری، موانع محیطی، موانع سازمانی، موانع فردی