غلامرضا رحیمی - دکترای تخصصی مدیریت دولتی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب
ابراهیم جعفرنژاد - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

انسان از دیرباز، در اندیشه استفاده مفید، کارا و ثمربخش از تواناییها، امکانات و منابع در دسترس خود بوده است. در عصر کنونی این امر بیش از هر زمان دیگری مورد توجه جدی قرار گرفته است . محدودیت منابع در دسترس، افزایش جمعیت و رشد نیازها و خواستههای بشر باعث شده که فعالان عرصه اقتصاد، سیاست ومدیریت جامعه و سازمانها، افزایش بهرهوری را در اولویت برنامههای خود قرار دهند. بهرهوری موضوعی است که از ابعاد مختلف به آن نگریسته شده و هر روز کاربرد و اهمیت آن بیش از پیش روشن می شود. بهره وری دربخش دولتی از مباحثی است که از دیرباز در ادبیات اداره عمومی و مدیریت دولتی، بسیار مناقشه برانگیز بوده است. به منظور حرکت به سمت بهبود عملکرد لازم است تا ابتدا بهره وری را اندازهگیری کرد. در مقاله حاضر، ابتدا به بررسی دقیق مفهوم بهرهوری پرداخته شده و در ادامه نیز روشهای سنجش بهره وری، ضرورت ها وعوامل تسهیل کننده و همچنین موانع بهرهوری، بر شمرده شده است. یافتههای تحقیق حاکی از این است که اندازهگیری بهرهوری در بخش دولتی در مقایسه با بخش خصوصی متفاوت است. سازمان های دولتی بایستی بهترین روش سنحش بهرهوری را به کار گیرند تا از هدر رفتن منابع جلوگیری کنند.

بهره وری، سنجش بهره وری، روشهای سنجش بهرهوری