هانیه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی، دانشگاه علامه طباطبایی

ایران یکی از مهم ترین کشورهای صاحب ذخایر هیدروکربوری دنیا محسوب می شود که مقام دوم ذخایر گازی و چهارم دخایر نفت را داراست. با توجه به این امر حفظ منابع بین نسلی در استفاده بهینه از این منابع و بهره گیری از یک استراتژی مناسب ضروری به نظر می رسد. سیاست انرژی کشور براساس بهره گیری هر چه بیشتر از منابع گاز طبیعی و افزایش سهم گاز در سبد مصرفی حامل های انرژی از طریق توسعه ظرفیت تولید، توسعه شبکه های انتقال و گازرسانی و نیز ارتقای جایگاه ایران در صادرات گاز به بازارهای بین المللی شکل گرفته است تا از این رهگذر، صرفه جویی اساسی در مصرف نفت خام و فرآورده های نفتی مایع که می تواند درآمدهای صادراتی کشور را افزایش دهد، حاصل شود. در این مقاله گزینه های مختلف استفاده از منابع گازی کشور را مورد بررسی قرار داده ایم و به راه های مختلف صادرات گاز طبیعی پرداخته ایم و مزایا و معایب صادرات از طریق خط لوله، تبدیل به LNG و GTL را به تفصیل ذکر می کنیم.

اقتصاد نفت و گاز، بهینه سازی، اقتصاد انرژی، منابع هیدروکربوری، اقتصاد منابع