مدیریت شهری و راهکارهای جذب سرمایه گذار جهت نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری با رویکرد جذب بخش خصوصی (مورد مطالعه: منطقه 20 شهر تهران)

با توجه به تغییر رویکرد شهرداری در امر نوسازی و بهسازی از تصدی گری به تولی گری، شهرداری موظف است در راستای افزایش جذب سرمایه های بخش خصوصی و مردمی در بافت فرسوده به صورت سالانه نسبت به سال اول برنامه شهری، تعریض یا بازگشایی معابر و پروژه های محرک توسعه به تفکیک نیاز سنجی های محله ها و.... بر این طرح ها در قالب سپرده گذاری و ارایه تسهیلات به بخش خصوصی نظارت داشته باشد. زیرا اتکاء به بودجه های دولتی و شهرداریها جهت بازسازی و نوسازی بافت های فرسوده به هیچ وجه جوابگوی احتیاجات وسیع سرمایه گذاری در این زمینه را نمی دهد. به همین سبب در بسیاری از پروژه های بازافرینی شهری شراکت عمومی خصوصی به ابزاری بدیل برای تامین مالی پرژه ها تبدیل شده است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تامین نظام مالی و سرمایه گذاری پایدار در پروژه های شهری با مشارکت و سرمایه گذاری بخش خصوصی- عمومی می باشد، روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد عوامل قانونی و اداری، عوامل اقتصادی، عوامل مربوط به دولت، عوامل فرهنگی و عوامل منطقه ای پنج عامل اثر گذار بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و عمومی در پروژه های شهری می باشد، و وجود قوانین و مقررات مزاحم سرمایه گذاری، رشد حباب گونه بخش خدمات، فقدان نقشه جامع سرمایه گذاری و همچنین نرخ تورم بالا، نوسانات ارزی و ناکارآمدی بازار سرمایه در تامین مالی پروژه های سرمایه گذاری از موانع عمده حضور بخش خصوصی در پروژه های شهری می باشد.

Keywords:

سرمایه گذاری , پروژه ای شهری , بخش خصوصی- عمومی , بافت فرسوده شهری