بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد توسعه میان افزا (نمونه موردی : بافت فرسوده بارنج تبریز)

بافت های فرسوده شهری اغلب در زمره مناطق محروم شهر از نظر اجتماعی، اقتصادی و کالبدی هستند واین امر عامل نارضایتی ساکنان، عدم پویایی و رونق حیات شهری در آنهاست. محله بارنج شهر تبریز نیز یکی از محلات فرسوده شهری بوده که عدم بازآفرینی آن باعث شده تا رونق اقتصادی و فعالیت اجتماعی این محله کاهش یابد. هدف از این پژوهش بازآفرینی و احیاء محله بافت فرسوده بارنج و ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین درون محله می باشد. نوع تحقیق کاربردی توسعه ای و روش بررسی آن کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارایه راهبردهای بهبود و بازآفرینی بافت فرسوده بارنج، از مدل تلفیقی AHP SWOT و سپس از طریق نرم افزار Expert choice استفاده شد و پس از تجزیه و تحلیل های تکمیلی، راهبردهای برتر برای مداخله در محله فرسوده بارنج تبریز با توجه به اولویت وزنی تعیین شدند. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می دهد از مهمترین عوامل موثر در بازآفرینی بافت محله، تمرکز فعالیت های اقتصادی و سرمایه گذاری بخش خصوصی، مشارکت مردمی و برنامه ریزی با همکاری مردم، تمرکززدایی در تصمیم گیری، توجه مسیولین جهت احیاء و نوسازی بافت فرسوده بارنج می باشد

Keywords:

بازآفرینی , بافت فرسوده , توسعه میان افزا , بارنج