توسعه کلانشهرها و تاثیرات آن بر اراضی کشاورزی پیرامونی در ایران (مطالعه موردی منطقه غربی شهر اصفهان)

توسعه پیرامونی کلانشهرها اغلب سبب تخریب کاربریهای کشاورزی و باغات شده و مساحت آنها را به شدت کاهش می دهد. استفاده از اصول و قواعد مناسب برای توسعه شهرهای کشور راهبردی منطقی برای حفظ منابع طبیعی و کاربریهای مشابه به شمار می رود.در این پژوهش بررسی روند تخریب منطقه غربی اصفهان با کاربری کشاورزی و باغات با کمک اطلاعات حاصل از ماهواره ها و دیجیت نمودن تصاویر پردازش شده صورت گرفت.این تحقیق با رویکرد توصیفی تحلیلی، اطلاعات را مورد بررسی و آزمون قرار داد و با روش مشاهده مستقیم و بهره گیری از ابزارهای نوین سنجش از دور، روند تغییر کاربریها را مشخص کرده. تصاویر ابتدا مورد پیش پردازش قرار گرفته و سپس به کمک نرم افزار پردازش تصویر ENVI تجزیه و تحلیلهای مناسب در آنها انجام شد. نتیجه در نرم افزار ArcGis وارد شده و بررسی های تکمیلی برای تعیین مساحت تغییر کاربریها طی سالهای 1999 تا 2015 استفاده شد. نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که کاربری کشاورزی، باغداری و فضای سبز در منطقه حاصلخیز غرب اصفهان به شدت دچار تخریب شده و توسعه شهر رخ داده است. داشتن دیدگاه سیستمی و برنامه ریزی های کل نگر راهبرد قابل قبول به منظور جلوگیری از ادامه تخریبها و ضابطه مند نمودن آنها در کلانشهرها به شمار می رود.

Keywords:

توسعه شهری , مناطق پیرامونی , سنجش از دور , پردازش تصاویر , تغییر کاربری