حسینعلی آخوندی - مدرس دانشگاه فرهنگیان پردیس رسالت زاهدان
ساره هابیلی - دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی،دانشگاه فرهنگیان زاهدان ،
مژده دادخدایی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان زاهدان

هدف ازنگارش این مقاله بررسی ونقدآرای دانشمندان بزرگ تعلیم وتربیت،ویژگیهای ساختاری ونمونههای تطورنظریات آنهادراین زمینه است که تعلیم وتربیت آدمی راامریپیچیده،پردامنهووقت گیرمیدانند.دراین پژوهش،ضمن پرداختن به اهمیت توجه به مولفههای تعلیم وتربیت بااستفاده ازروش تحلیل محتوابه نقدآرای دکترغلامحسین شکوهی،دکترمحمدهوشیارو علی شریعتمداری درخصوص تعلیم وتربیت پرداخته شده است. نتیجه پژوهش حاکی ازآن است که تعلیم وتربیت ازیک نظریه تربیتی منسجم ومنظم بهرهمندنیست ومامحروم ازنظریهای هستیم که درآن علاوه برمسایل مربوط به هستی،دانش وارزش درچارچوب مشخصی تنظیم شده باشند و نظریه پردازان به مسایلی چون جهان بینی وایدیولوژی،موقعیت علم وتکنولوژی وسمت سوی حرکت آنهاونیزنیازهای فردوجامعه چنان که باید نپرداخته اند. این که چه موضوعاتی ارزش اندیشیدندارددراینجاموردنظرنیست. ولی،قطعاتعلیم وتربیت درشماراین موضوعات است؛زیراآدمیت آدمیزادمنوط به آن ورستگاری وی درگروآن است.

غلامحسین شکوهی، تعلیم و تربیت،رستگاری ،آدمیت