الهه برزگر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران

زبان یکی از رفتارهای انسان است که هر فرد از طریق آن می تواند هویت جنسی خود را آشکار سازد. در این میان، زنان زبانی متفاوت با مردان به کار می برند و این امر در آثار هنری شان نیز نمودار می شود. پروین اعتصامی و فروغ فرخزاد به عنوان دو شاعر برجستهی زن معاصر، دارای زبان و شیوهی خاص خود هستند که از جهات مختلف قابل مقایسهاند. درعینحال که هر دو شاعر از زبان جنس زن استفاده کرده اند، تفاوت های چشمگیری را می توان در آثار هر یک مشاهده کرد. پروین مسیر سنت را طی می کند اما فروغ قدم در راه تازه ای می گذارد و سرانجام هر دو به یک نقطه ی مشترک به عنوان هدف زن می رسند: تساوی حقوق زن در کنار حقوق مرد. در این راه، اما، هریک آغازگر مسیر تازه ای می شوند. در این مقاله سعی شده است تا پس از بیان ویژگی های شعری هر یک به صورت جداگانه و مقایسه ی آن دو، وجوه اشتراک و افتراق دو شاعر، به ویژه از نظر زبان و اندیشه، بیان گردد و همچنین جایگاهی که این دو شاعر زن در شعر معاصر دارند، نمایانده شود.

پروین، فروغ، زنانه، زبان، اندیشه