اسلوب مناظره در قران کریم

گفتگو و مناظره عاملی برای بروز اندیشه ها و باورهاست که در فرآیند یک گفتمان علمی وسالم و در تضارب افکار و اندیشه ها بستری برای رشد و شکوفایی عقول وظهور حقیقت فراهم می گردد.علمای اسلامی ، از صدر اسلام ،موضوع گفتگو و مناظره را مورد توجه قرار داده ودر صدد تبیین موضوع وروشهای آنو یافتن اسلوب و آداب صحیح برای ارتباط با دیگرانبه جهت بروز حق وارشاد خلق بوده اند و در این راستا کتابها وجزوات ارزشمندی نگاشته اند ، هر اندیشمند وصاحب ایده ای ترویج وتبلیغ اندیشه ها و عقاید خود را حقی طبیعی میداند ، پیشرفت وموفقیت در تبلیغ یک باور، به تحقق شروط معینی بسته است، آن سان که ترویج یک اندیشه نیز ، ابزارهای خاص خود را میطلبد به ویزه در شرایطی که دیدگاه های مختلف در برابر هم قرار گیرند و طرفداران هر دیدگاهی به ترویج دیدگاه خود بپردازند که در این صورت ، کشمکش عقیدتی وفکری روی میدهد چرا که هر یک از طرفداران دیدگاه های مختلف صحتعقیده وحق را از ان خود میدانند و درصدد غلبه وسیطره فکری بر دیگران بر می آیند . از این رو با توجه به تاثیرگذاری مناظره در رشد و تحرک وپویایی تفکر و اندیشه در این مقاله سعی شده از جوانب مختلف دیدگاه قرآن به مساله مناظره تبیین شده و با تجربه و تحلیل تقسیمات ان از دید قرآن آثار و نتایج آن در امر تعلیم و تربیت تشریح شود.

Keywords:

مناظره , جدال به احسن , جدال به غیر احسن , مجادله