اختیار بخشی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه فرهنگیان. تهران. ایران.

در این مقاله به نقد و بررسی کتاب روش تدریس زبان فارسی (در دوره دبستان) نوشته دکتر بهمن زندی با رویکرد زبانشناختی پرداخته ایم. این کتاب به عنوان منبع اصلی برای تدریس دروس آموزش زبان فارسی در دوره دبستان سالهاست مورد استفاده مدرسان دردانشگاههای مختلف کشور، مخصوصا دانشگاه فرهنگیان قرار میگیرد. از این رو نقد و بررسی دقیق و علمی این کتاب به جهت حساسیتموضوع و کاربردی که دارد، لازم است. در این مقاله با روش تحلیل محتوا ملاحظات زبانشناختی کتاب مزبور را بر اساس دادههای علم زبانشناسی نقد و بررسی کردهایم و در آن به بررسی کاربرد اصطلاحات زبان، گویش و لهجه در این کتاب پرداختهایم.نتیجه کار نشان میدهد که در این اصطلاحات زبان، گویش و لهجه به جای همدیگر یا در معناهایی غیر معنای مصطلحشان به کار رفته- اند که نارواست. این کتاب هرچند حاوی مباحث مفید و ارزشمندی از جنبه عملی در فن معلمی است، از دیدگاه نظری و فنی دچارضعفهای علمی مشهودی است که سبب ایجاد ذهنیت نادرست در میان دانشجو- معلمان درباره مفاهیم اساسی زبانشناسی میشود. با توجه به یافتههای این پژوهش لزوم بازنگری، بهروزکردن و ویرایش علمی این کتاب مهم احساس میشود.

روش تدریس زبان فارسی (در دوره دبستان)، بهمن زندی، زبان، گویش، لهجه، زبانشناسی، نقد