علیرضا زکی زاده رنانی - استادیار دانشگاه اصفهان
لیلاسادات داودی - طلبه سطح ج حوزه علمیه فاطمه الزهرا اصفهان

قرآن بسندگی، شاخهای افراطی از قرآنگرایی میباشد که در حوزه کفایت قرآن برای هدایت بشر و عدم نیاز تبیین آن به روایات، مطرح است این جریان هم در فهم خود قرآن و هم به معنایی عامتردر معرفت دین به نادیده انگاری نقش سنت واحادیث انجامیده است پژوهش حاضردلایل قرآن بسنده بودن دکتر صادقی تهرانی را از لابهلای آثار و مصاحبههای ایشان دریافت و در سه بخش آیات، روایات و ناروایی مراجعه بهسنت مورد نقد و بررسی قرار داده استگ در بخش آیات، برخی از آیههای قرآن همچون حبل االله در واعتصموا بحبل االله و یا پناه پیامبردرآیه لنتجد من دونه ملتحدا ، فقط با دید قرآن تفسیر شده استگ همچنین ایشان به روایاتی مانند ضرورت عرضه احادیث به قرآن استناد نمودهواصل بودن قرآن و عدم استقلال سنت را نتیجه میگیرند؛ علاوه بر آنکه ظنی بودن سنت، شرک بودن مراجعه به غیرقرآن، عدم اطمینان به احادیث و بینیازیاز سنت نیز از جمله دلایل دیگر ایشان میباشد

قرآن بسندگی، قرآنیون، صادقی تهرانی، سنت، تفسیر