محمد بهارلویی - دانشجوی رشته ی مدیریت منابع انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

آموزش، از ابعاد اساسی توسعه انسانی بشمار می رود و یادگیری جزء تفکیک ناپذیری از توسعه منابع انسانی است. رسیدن به اهداف سازمانی بستگی به توانایی کارکنان در انجام وظایف محوله دارد. اجرای آموزش و بهسازی نیروی انسانی موجب می شود تا افراد بتوانند متناسب با تغییرات سازمانی و محیط، به طور موثر فعالیت هایشان را ادامه داده و بر کارایی خود بیفزایند . استفاده صحیح از نیروی انسانی به مثابه ارزشمندترین و بزرگترین ثروت هر جامعه به صورت مسیله ی حایز اهمیت مورد توجه سازمان ها ها بوده است. آموزش، کارآترین ابزار و قویترین فرآیند موجود برای انتقال دانش و مهارت به نیروی انسانی و تقویت نمودن آنان برای انجام وظایف می باشد. آموزش منابع انسانی، توسعه ساز و ایجاد کننده نگرش ها، آگاهی ها، مهارت ها و الگوهای رفتاری است که فرد برای انجام درست وظیفه و یها شغل خود باید داشته باشد . مردم آموزش دیده، از ابزارهای مناسبی برای مقابله با محرومیت های اجتماعی برخوردار بوده و می توانند تصمیماتی بگیرند که بر زندگی آنها تاثیر مثبتی داشته باشد آنها قادر به تبادل اطلاعات با یکدیگر بوده و از این طریق، می توانند به نوبه خود در غنی سازی دانش و فرهنگ جامعه انسانی موثر واقع گردند. یکی از راه های نیل به اهداف سازمان، توجه مدیران به ارتقاء سطح دانش، آموزش و تربیت نیروی انسانی کارآمد است. با توانمندسازی منابع انسانی و ارایه آموزش کافی به آنها، از کیفیت زندگی کاری مطلوبی برخوردار خواهند شد و اگر میزان عملکرد کارکنان سازمانی دارای حد بالایی باشد،آنگاه میتوان ادعا کرد که جامعه دارای پویایی و سرزندگی اجتماعی خواهد بود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش منابع انسانی در کیفیت زندگی کاری و ارزیابی عملکرد کارکنان می باشد.

آموزش منابع انسانی، کیفیت زندگی کاری، عملکرد کارکنان