علیرضا عاشقی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی معنادرمانی گروهی خودکارآمدی عمومی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره)موردی مراجعه کنندگان مراکز مشاوره ای شهرستان کرج( اجرا گردید. پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماریپژوهش، کلیه زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره )موردی مراجعه کنندگان مراکز مشاوره ای شهرستان کرج(در سال 92 - 93 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین افرادی از جامعه ی آماری، که خودکارآمدی عمومی کمتری داشتند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه کنترل ) 15 نفر( و گروه آزمایش ) 15 نفر( قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقهای که هفتهای دو بار برگزار میشد، در جلسات آموزشی شرکت کردند. در حالیکه در گروه کنترل هیچگونه مداخلهای صورت نگرفت. ابزار استفاده شده در پژوهششامل، پرسشنامههای تعارض زناشویی) MCQ (، و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و پکیج آموزشی معنادرمانی بر اساس معنادرمانی فرانکل بود. دادهها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که معنادرمانی گروهی بر خودکارآمدی عمومی زوجین با تعارضات زناشویی مراکز مشاوره ، موثر است و شدت این اثر در یک متغیر ترکیبی) 62 / 0 ( میباشد.

معنادرمانی، خودکارآمدی عمومی، تعارضات زناشویی