تحلیل شاخص های کالبدی، اقتصادی واجتماعی بافت فرسوده شهری با رویکرد نوسازی وبهسازی (مطالعه موردی: محله ناصریه، منطقه 1 شهرکرمان)

برنامه ریزی شهری به دنبال تحقق عدالت فضایی درشهرهاست. توجه به عدالت فضایی درتمامی زمینه های کالبدی، اقتصادی و اجتماعی اساس برنامه ریزی شهری است. از وظایف مهم برنامه ریزان شهری تحلیل و شناخت میزان برخورداری عادلانه مناطق، نواحی و محلات شهری از امکانات و خدماتی است که ، پیشرفت و توسعه متوازن شهری را فراهم می آورد. این پژوهش محله ناصریه را به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه شهری (کالبدی، اقتصادی واجتماعی) مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است، جهت گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و اسنادی، از روش پیمایشی به صورت میدانی وتکمیل پرسشنامه توسط ساکنان و مسیولان استفاده شده، سپس جهت همپوشانی داده ها با استفاده از نرم افزارهای GIS و SPSS به تجزیه وتحلیل داده ها درقالب نقشه ، جدول ونمودار پرداخته شده است و به منظورارزیابی نهایی و وزن دهی به داده-ها از تکنیک ومدل تصمیم گیری چند متغیره AHP استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی محله نشان از آن دارد ،که شاخص کالبدی در بافت فرسوده محله ناصریه، ، با وزن نسبی 0.487 بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است ونشان از نیاز مبرم به نوسازی و بهسازی آن دارد. از نظر اقتصادی واجتماعی نیز امتیاز 0.435و 0.077 می باشد که بیانگر این است که ساکنان محله در سطح پایین تری به لحاظ اقتصادی وسطح نسبتا مطلوب اجتماعی در مقایسه با نواحی مرکزدارا می باشند.

Keywords:

بافت فرسوده , نوسازی و بهسازی , شهر کرمان , تکنیکAHP