حسن مهدی پور - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
حسین فخرایی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
حافظ راعی - دانشجوی کارشناسی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
محمد براری - دانشجوی کارشناسی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران

یکی از روشهای جداسازی گازها استفاده از غشاهای نانوکامپوزیت می باشد. در خروجی کوره ها از این غشاها استفاده می کنند تا بتوانند گازدی اکسید کربن موجود در دودکش ها را جدا کنند. خواص ساختاری و مورفولوژی غشاها با استفاده از آزمون های پراکندگی دینامیکی نور(DLC)و یا میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و یا از روش طیف سنجی انتقال فوریه مادون قرمز (FTIR) مورد بررسی قرارگرفته است. در این مقالهتراوش پذیری و انتخاب پذیری غشای نانوکامپوزیت بر پایه ی پلیمرهای مختلف اعم از آلی و غیرآلی بررسی شده است. در نهایت بهترین نتایجدر بحث و نتیجه گیری ارایه شده است.

جداسازی گاز، غشاهای نانوکامپوزیت، تراوش پذیری، میکروسکوپ الکترونی روبشی