فاطمه قوسی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد
پریسا حجازی - عضو هیات علمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، آزمایشگاه بیوتکنولوژی

آنزیم سلولاز، کاربردهای صنعتی گستردهای در صنایع مختلف دارد اما برخلاف سودمندی بسیار بالایش، به سختی بازیافت می شود.جداسازی به روش تمایل فلزی، به دلیل بارگذاری بالای آنزیم و همچنین انتخاب پذیری بالای آن یکی از راهکارهای جالب توجه در اینزمینه می باشد. در این تحقیق، به منظور بررسی میزان جداسازی آنزیم سلولاز از محیط، نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن پوشیده شده باغلظت های مختلف سورفکتانت NOT (0/075، 0/1 و 0/125M) و بارگذاری شده با 2 میلی گرم یون مس بر میلیگرم نانوذراتمغناطیسی آماده شد. سپس در غلظت های مختلف آنزیم (100 ، 150 ، 225 و 375mg/L)، میزان جداسازی و تثبیت آن بر نانوذراتاصلاح سطح شده مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد با افزایش غلظت سلولاز و همچنین AOT ، میزان تثبیت افزایش و میزانفعالیت آنزیم کاهش یافته است.

تثبیت تمایل فلزی، جداسازی پروتیین، آنزیم سلولاز، نانوذرات مغناطیسی