مجید نوریان بیدگلی - عضو هیات علمی، گروه مهندسی معدن، دانشکده مهندسی، دانشگاه کاشان

امروزه با توجه به افزایش بار ترافیک شهری و مشکلات عبور و مرور در سطح زمین، سیستم‌های حمل و نقل در جهان به زیرزمین منتقل شده است. هدف از این مطالعه در واقع یک نوع پیش‌بینی از وضعیت نشست‌های سطحی حاصل از حفر تونل‌های دوقلو واقع در مناطق شهری است. با توجه به اهمیت ابنیه تاریخی، بافت قدیمی شهر اصفهان و مناظر و سازه‌های سطحی آن، توجه به تأثیر حفر این فضای زیرزمینی بر محیط اطراف، منجمله نشست سطح زمین، ضروری است. در این مقاله با در نظر گرفتن قسمتی از تونل قطار شهری اصفهان، مقطع منطبق بر گمانه BH-60110 واقع بر خیابان چهارباغ بالا، در مسیر قطعه میانی خط شمالی - جنوبی قطار شهری اصفهان، به بررسی وضعیت نشست سطح زمین در این منطقه پرداخته شده است. بدین منظور با استفاده از روش عددی المان محدود و با نرم‌افزار Plaxis8.2 منطقه مذکور مدل شده است. در نهایت نتایج بدست آمده با این روش با نشست مجاز مقایسه شده است. همچنین مواردی که نشست حاصل از مدلسازی منطقه بیشتر از حد مجاز در مقاطع مورد مطالعه بوده، مشخص گردیده که مستلزم توجه و تأمل بیشتر جهت طراحی و اجرای نهایی تونل قطار شهری در این قسمت از مسیر می‌باشد.

نشست، تونل، روش عددی، Plaxis