علیرضا جان نثاری - کارشناس ارشد معدن، شرکت مهندسی سپاسد، تهران
مجتبی دادخواه - کارشناس ارشد معدن، شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، تهران

با افزایش روز افزون جمعیت و توسعه شهرها، سیستم حمل و نقل مناسب و حفاری تونل‌های شهری جهت کاهش ترافیک اهمیت بسزایی یافته‌اند. طراحی و اجرای فضاهای زیرزمینی متاثر از موارد مختلفی مانند وضعیت تنش، هیدرولوژی و زمین‌شناسی منطقه است. از پارامترهای اصلی در فرآیند طراحی، میزان بار وارده از طرف زمین دربرگیرنده تونل، بر سیستم نگهدارنده می‌باشد. در این مقاله بار وارده بر پوشش سگمنتی تونل خط 7 متروی تهران (قطعه جنوبی - شمالی) بطول تقریبی 14کیلومتر که به روش مکانیزه با بکارگیری دستگاه EPB حفاری می‌گردد، با استفاده از روش همگرایی - همجواری مورد بررسی قرار گرفته است. بدین روش که ابتدا در منحنی بر هم کنش زمین دربرگیرنده تونل، با استفاده از روش عددی (نرم‌افزار FLACv.5.0) رسم و در ادامه با رسم پروفیل طولی تغییر شکل زمین به روش عددی (نرم‌افزار FLAC 3D v.3.0) و رسم منحنی مشخصه نگهدارنده تونل، میزان بار وارد بر پوشش تونل تعیین شده است.

تونل، روش‌ همگرایی - همجواری، خط 7 متروی تهران.