شراره امیری - کارشناسی ارشد زیست شناسی ، دفتر مطالعات شرکت آب منطقه ای کرمانشاه

نتایج حاصل از تحقیقات نشان می دهد که در ایران، افزایش دسترسی زنان به آموزش و اخذ مدارک عالی دانشگاهی و نیز افزایش متخصصین زن در جامعه، منجر به ارتقای موقعیت آنان در بازار کار نشده و نرخ مشارکت زنان و مردان در این رابطه به نحو چشمگیری متفاوت است. این امر به خصوص در زمینه احراز پست های مدیریتی بارزتر است. آمارها نشان می دهد که زنان سهم ناچیزی در هرم تصمیم گیری کشور دارندبا این حال شرایط فرهنگی حاکم بر جامعه همچنان علایقی را در سطح جامعه به نمایش می گذارد که مانع ارزش گذاری واقعی فعالیت مدیران زن در جامعه می شود.به نظر می رسد در این میان عمل جنسیت بیش از شایستگی و توانمندی مورد توجه است.در دوره ی انقلاب اسلامی، حضور و مشارکت زنان در رده های مدیریت به ویژه مدیریت های میانی و خرد چشمگیرتر شده است. ورود زنان به رده های بالای سازمانی دارای موانع اجتماعی و فرهنگی است. این تحقیق به دنبال پاسخ به این پرسش است: با وجوداینکه در سال های اخیر پیشرفت های محسوسی در زمینه تحصیلات و مشارکت های اجتماعی زنان در کشور ماحاصل شده است، چرا و چه موانع فرهنگی و اجتماعی موجب عدم حضور بانوان کشور در بخش مدیریتی می شود

جنسیت، زنان، پست های مدیریتی