آمنه خدری - مشاور امور بانوان فرمانداری زابل، کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحدرودهن
لیلا خدری - کارشناس امور اجتماعی شورا ها و انتخابات فرمانداری آزادشهر کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
حسینعلی خدری - کارشناس فناوری اطلاعات کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان چابهار دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان

یکی از مهمترین معیارهای درجه توسعه یافتگی در یک کشور، جایگاه و اعتباری است که زنان در آن کشور برخوردارند. زنان نتنها نقش بسزایی در تحقق توسعه اجتماعی و سیاسی دارند . بلکه بعنوان یک نیروی فعال و سازنده می توانند بر سرعت فزاینده توسعه اقتصادی بیفزایند. و با توجه به اینکه طی سال های اخیر افزایش قابل توجهی در میزان اشتغال زنان در جامعه مشاهده شده است. اما با وجود پیشرفت آن ها در مشاغل مدیریتی محسوس نبوده است. نابرابری های جنسیتی به ویژه در حوزه مدیریت سبب شده است تا آن گونه که شایسته است از نیروی بالقوه زنان استفاده نشود. اما باورهای غلطی که مدیریت را به مردانگی نسبت می دهند. عملا منجر به کم شدن مدیران زن می شود. سبک مدیریتی هر جامعه متاثر از ارزش های حاکم بر آن جامعه است و در بسیاری از عرصه های مدیریتی جهان، زنان هم در کنار مردان توانسته اند مدیران شایسته و توانایی باشند. از همین رواست که مشارکت زنان در عرصه های سیاسی و ایفای نقش همتراز با مردان در تصدی مشاغل سیاسی به یک ضرورت زمان حاضر تبدیل شده و نیل به توسعه اجتماعی نیاز به توجه حضور زنان در عرصه های مدیریتی می باشد. این مقاله سعی دارد با مطالعه روند مشارکت فزاینده زنان ایران برای ورود به صحنه های مختلف اجتماعی و سیاسی تلاش می کند تا موانع و مشکلات موجود و راهکارهای حضور موثر زنان در عرصه های مدیریتی بر اساس معیار ارزشیابی در برخورد مردان و زنان در تصدی پستهای مدیریتی را تبین نماید .

حضور موثر زنان، مدیریت زنان ، سرمایه های انسانی، چالش ها