تنوع و ساختار ژنتیکی جمعیت های توس با استفاده از نشانگر های SSR

توس دارای ویژگی های ممتاز دارویی (ضد سرطان قوی و موثر در درمان ایدز و هپاتیت) می باشد. در حال حاضر پراکنش محدود توس در ایران باعث شده است که این درخت به عنوان یک گونه در معرض انقراض محسوب شود. هدف از این مطالعه بررسی تنوع و ساختار ژنتیکی این گونه در چهار رویشگاه اصلی آن در ایران (سیاه مرز کوه، سنگنده، شهرستانک و مارمیشو) می باشد. در این مطالعه از 13 نشانگر SSRشامل L1.10، L2.2، L2.7، L3.1، L3.4، L4.4، L5.4، L5.5، L7.1، L7.3، L7.4، L7.8 و L022 برای مطالعه تنوع ژنتیکی استفاده شد. میانگین شاخص شانون در لوکوس های SSR در این مطالعه 1.25 محاسبه شد که از 0.92 در مارکر L5.5 تا 1.64 در مارکر L2.7 تغییر کرد. مقایسه شاخص های تنوع بین جمعیت ها نشان داد که کمترین مقدار تعداد الل موثر، شاخص شانون و هتروزیگوسی مورد انتظار متعلق به جمعیت شهرستانک بود. میانگین شاخص تثبیت (FST) در این مطالعه 0.32 بود که نشان دهنده تمایز ژنتیکی بین جمعیت های مورد مطالعه است. زیادبود هتروزیگوسی در دو جمعیت شهرستانک و مارمیشو مشاهده شد، که می تواند نشان دهنده وجود تنگنای ژنتیکی باشد.

Keywords:

توس , آلل های موثر , تنگنای ژنتیکی