آماده سازی بستر کامپوزیتی سلولزی با استفاده از حلال های یونی برای فرایند های جذب در بستر توسعه یافته

فرایند جذب در بستر توسعه یافته به عنوان یک روش خلاقانه توسعه یافته است که جداسازی مستقیم پروتیین هدف از خوراک غیر شفاف اولیه را ممکن می سازد. این روش به طور گسترده در صنایع پایین دستی فرایند های زیستی مورد استفاده قرار می گیرد. بستر کامپوزیتی رکن اساسی عملکرد مطلوب در جذب بستر توسعه یافته می باشد. بستر نوین سلولز-روی به عنوان ماتریکس برای جذب در بستر توسعه یافته با استفاده از روش امولسیون آب در روغن و بازیابی حلال به کار گرفته می شود. انحلال سلولز توسط حلال های یونی، استفاده جامع از سلولز با ترکیب دو اصل عمده شیمی سبز را امکان پذیر می سازد: استفاده از حلال های سازگار با محیط زیست و مواد اولیه زیست تجدید پذیر. در این مقاله، انحلال مستقیم سلولز توسط حلال یونی 1- بوتیل3- متیل ایمیدازلیوم کلراید جهت آماده سازی جاذب های سلولزی مورد مطالعه قرار گرفته است. خصوصیات فیزیکی بستر، دانسیته مرطوب از 1.23 تا 1.63 گرم بر سانتی متر مکعب، درصد تخلخل از 75.96 تا 95.53%، محتوای آب در بازه ی 48 تا 80% و اندازه ذرات 75 تا 325 میکرومتر می باشد. شبکه جامد دارای ظاهر کروی، اندازه و توزیع اندازه ذرات مناسب است. شکل کروی ذرات با استفاده از میکروسکوپ نوری مشاهده شد.

Keywords:

جاذب های کامپوزیتی سلولزی , حلال یونی , بستر توسعه یافته