مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی نشری و پراش پرتو رزونانسی

طیف سنجی نشری در برهمکنش دوستاکسل با DNA تیموس گاوی در حضوروغیاب آناستروزول در طول موج 260 نانومتر بررسی شده است. با افزایش غلظت دوستاکسل به کمپلکس آناستروزول-DNA ، شدت نشر DNA کاهش یافته یعنی خاموشی اتفاق افتاده که خاموشی نشان دهنده تشکیل کمپلکس، تغییر در ساختارماکرو مولکول و تشکیل پیوند بین دوستاکسل و DNA می باشد. تغییرات پراش نور رزونانسی DNA-آناستروزول علیه غلظت دوستاکسل به هدف تعیین نقطه بحرانی رسوب گذاری و تعیین محدوده غلظتی از لیگاند که تا آن غلظت نیروهای الکترواستاتیک نقش اصلی برهمکنش را به عهده دارند، انجام شده است. طبق نتایج به دست آمده نقطه آغاز رسوب گذاری در غلظت3-10×2 میلی مولار می باشد و در غلظت های کمتر از این عدد سهم عمده برهمکنش را نیروهای الکترواستاتیک و غلظت های بالاتر از نقطه بحرانی ایجاد رسوب را نیروهای آب گریز تشکیل می دهند. درواقع تا نقطه بحرانی ایجاد رسوب با افزایش غلظت لیگاند، لیگاند به ماکرو مولکول متصل می شود و تشکیل کمپلکس داریم و از نقطه مذکور به بعد فقط با دایمر شدن ذرات روبه رو هستیم. درنتیجه لیگاند موردنظر بین دو رشته DNA اینترکالیت شده است.

Keywords:

طیف سنجی نشری , پراش پرتو رزونانسی , آناستروزول , دوستاکسل , DNA تیموس گاوی , اینترکالیت