محمد موقر نژاد - دانشجوی دکتری میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
بهنام قربانی - دکتری تغذیه دام و طیور، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

لارو درمانی در واقع جزیی از درمان های بیولوژیک مانند زنبور درمانی، زالودرمانی، ماهی دبرید کننده و مواردی از این دست می باشد که در حال حاضر در تمام دنیا به وفور از آنها در درمان بیمای های مختلف استفاده می شود. استفاده از لارو مگس در درمان زخم ها سابقه طولانی دارد. در لارو درمانی از مگس های مولد میاز استفاده می شود که مگس هایی هستند که از گوشت تغذیه می کنند و در حقیقت نوعی پارازیت محسوب می شوند و بر اساس میزبانشان انواع مختلفی دارند. تا کنون از لارو 10 گونه از حشرات در لارو درمانی استفاده شده است و گونه Lucilia sericata بیشترین استفاده را داشته است. لاروهای این مگس شکل ماگوتی تیپیکی دارد که جلویش باریک و انتهای آن صاف است. توانایی مهم این ماگوتها دارا بودن آنتی بیوتیک هایی است که آنها را قادر به پاکسازی خود از باکتری ها و دیگر میکروارگانیسم های مضر می سازد که در واقع این ویژگی از خصوصیات بسیار مهم این ماگوتها می باشد که آنها را در درمان زخم ها توانمند می سازد. Lucilia sericata در تمام نقاط ایران و از جمله در مزارع و دامپروری های اطراف تهران و کرج وجود دارد و تاکنون از این مناطق جمع آوری شده است، با توجه به گستردگی وسیع حشره Lucilia sericata در ایران و اهمیت آن در لارو درمانی، این تحقیق صورت گرفت تا اطلاعات بیشتری را در مورد آن در اختیار ما قرار دهد.

اLucilia sericata، لارو درمانی، زخم