طرح یک چارچوب جدید برای پیش بینی پذیرش تکنولوژی نوین توسط کاربران شهری بر اساس یک مقایسه تطبیقی میان ایران و بنگلادش

تکنولوژی های نوین همانگونه که سبب پیچیدگی سیستم های مدیریت شهری می شوند، خود نیز می توانند در حل مسایل مدیریت شهری بکار گرفته شوند. در این راستا مطالعات گوناگونی صورت گرفته که مدل هایی را برای پذیرش تکنولوژی های نوین توسط کاربران شهری پیشنهاد کرده اند. لذا هدف این مقاله مقایسه مدل های ارایه شده برای پذیرش تکنولوژی های نوین و اصلاح آن ها برای ارتقای میزان پذیرش تکنولوژی های نوین در حوزه مدیریت شهری توسط کاربران شهری می باشد. بدین منظور دو پژوهش عملی صورت گرفته در این زمینه از طریق جداول ماتریسی مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفته و نتایج آن ها تفسیر شده است. نتایج حاصل نشان می دهد مدل های ارایه شده در این دو پژوهش اگرچه از نظر و مفاهیم اولیه، روش تحلیل و مولفه های بکاررفته دارای تشابهاتی هستند، اما نتایج حاصل از بکارگیری مدل ها در هر یک از مکان های مورد مطالعه بر اساس اولوبت بندی مولفه ها برای پذیرش تکنولوژی توسط کاربران شهری با یکدیگر تمایزات اساسی دارند. نویسندگان به این نکته دست یافته اند که مدل های ارایه شده توسط نویسندگان گرچه از ساختار مشابه و یکسانی برخوردار هستند، اما به دلیل استفاده از مولفه های دقیق و خرد قابلیت تعمیم به همه جوامع آماری و به کارگیری به عنوان مدلی همه گیر را ندارند. لذا نویسندگان در مطالعات آتی قصد دارند، مدلی کلی و جامع برای پذیرش تکنولوژی توسط کاربران شهری ارایه کنند.

Keywords:

مولفه , پذیرش تکنولوژی , تکنولوژی های نوین , مقایسه تطبیقی , کاربران شهری