ارزیابی تاثیرعوامل اجتماعی بر تمایل شهروندان در استفاده از خدمات الکترونیک در مناطق 9 و 5 شهر مشهد

امروزه بکارگیری گسترده فناوری اطلاعات در جوامع شهری منجر به ظهور خدمات الکترونیک شهری گردیده است. افزایش دسترسی و کاهش هزینه های اقتصادی از مزایای خدمات الکترونیک هستند اما واضح است که بدون هیچ تقاضایی از سوی شهروندان پیاده سازی آنها متوقف خواهد شد. با توجه به اهمیت موضوع این مقاله به ارزیابی مقایسه ای و همچنین الویت بندی عوامل اثرگذار اجتماعی بر تمایل شهروندان به استفاده از خدمات الکترونیک در مناطق 5 و 9 شهر مشهد که از لحاظ برخورداری در دوسطح کم برخوردار و برخوردار می باشند، می پردازد. روش تحقیق توصیفی_تحلیلی است و به منظور ارزیابی و الویت بندی عوامل شناسایی شده از طریق مطالعات کتابخانه ای، از روش پرسشنامه بهره می گیرد. جامعه آماری شامل شهروندان مناطق 5 و9 بوده و براساس فرمول کوکران 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت بررسی میزان و نوع اثرگذاری بعد اجتماعی و متغیرهای آن بر تمایل شهروندان به استفاده از خدمات الکترونیک از آزمون رگرسیون همزمان، برای مقایسه متغیرها در دو منطقه از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه مستقل و برای الویت بندی از آزمون فریدمن استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که بعد اجتماعی با سطح معناداری صفر در منطقه 5، 33 درصد و در منطقه 9، 15 درصد اثرگذار است و در ارتباط با متغیرهای اعتماد، ارایه خدمات متمرکز بر نیاز شهروندان و مبهم بودن مزایا بین دو منطقه تفاوت معناداری وجود دارد و در الویت بندی عوامل اثرگذار متغیر اعتماد در هر دو منطقه دارای الویت اول می باشد.

Keywords:

ارزیابی , عوامل اجتماعی , خدمات الکترونیک , مناطق 5 و9 , مشهد