ارایه روشی برای توسعه معماری سیستم های حمل ونقل هوشمند برای ایران در حوزه حمل و نقل عمومی

با توسعه جوامع و به کارگیری تکنولوژی های متنوع در شبکه های حمل و نقل، هرکدام از عوامل ذی نفع در سیستم های حمل ونقل هوشمند سعی در افزایش منافع خود به صورت مستقل داشته اند. در حالی که تدوین یک سند معماری سیستم های حمل ونقل هوشمند موجب افزایش بهره وری و یکپارچگی کل سیستم می گردد. مهمترین مسیله در اجرایی شدن و در نتیجه آن اعتبار یک معماری، مقبولیت آن در میان ذی نفعان حوزه مربوطه می باشد. به همین خاطر در طراحی معماری باید از نظرات کارشناسان، خبرگان و ذی نفعان این حوزه بهره جست. بعد از مشخص شدن نیازهای ذی نفعان که از طریق مصاحبه با آنها به دست می آید، این نیازها به اهداف و خدمات کاربر نگاشت شده و در نهایت بسته های خدمات طراحی و اولویت بندی می شوند. حمل ونقل همگانی یکی از حوزه های سیستم های حمل ونقل هوشمند است که در این مقاله معرفی و از نظر افق زمانی اجرا، بسته های خدماتی آن با درنظر گرفتن معیارهای مختلف اولویت بندی شدند. عملیات مسیرهای ثابت حمل و نقل همگانی و مدیریت ناوگان در حمل و نقل همگانی بسته های خدماتی هستند که بیشترین اهمیت و اولویت را در زمان پیاده سازی از دیدگاه خبرگان و ذی نفعان داشته اند.

Keywords:

معماری ITS , حمل و نقل عمومی , سیستم های هوشمند حمل و نقل , خدمات کاربر