بررسی انطباق معماری همساز با اقلیم شهر بابلسر با شرایط زیست اقلیمی آن به روش (اوانز،دمای موثر،ماهانی)

با توجه به بحران های زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی و کمبود منابع انرژی در جهان توجه هرچه بیشتر به سوی معماری همساز با اقلیم جهت کاهش مصرف انرژی گرمایشی و سرمایشی ساختمان معطوف شده است. در این تحقیق وضعیت زیست اقلیمی براساس داده های آماری هواشناسی بابلسر مورد تجزیه و تحلیل به روش اوانز،دمای موثر،ماهانی قرار گرفته و پیشنهادهای معماری براساس روش های ذکر شده را برای استفاده در معماری شهر بابلسر به منظور صرفه جویی در مرف انرژی ارایه شده و سپس با معماری بومی و جدید شهر بابلسر انطباق داده شد. فرضیه شکل گرفته در این تحقیق مبنی بر انطباق روش های ذکر شده با معماری بومی و حداقل سازگاری با معماری جدید شهر بابلسر، پیشنهادهای معماری روش های ذکر شده سبب صرفه جویی در مصرف انرژی و بیشترین بهره گیری از مظاهر طبیعی در ساختمان است. در پایان تحقیق انطباق معماری بومی بابلسر با روش های ذکر شده و بیشترین استفاده از مظاهر طبیعی و کاهش مصرف انرژی در ساختمان نتیجه می شود و پیشنهاد معماری براساس روشهای زیست اقلیمی جهت شکل گیری معماری همساز با اقلیم در شهر بابلسر می باشد. روش تحقیق براساس مطالعات کتابخانه ایی، آشنایی با معماری بومی و همساز با اقلیم بابلسر و بهره گیری از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهرستان بابلسر و به روش میدانی جهت شناخت و بررسی معماری جدید این شهر می باشد

Keywords:

معماری همساز با اقلیم , بابلسر , دمای موثر , ماهانی , اوانز