وحید جهانبخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد وگروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران- دانشجوی کارشناسی ارشد وگروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، پردیس علوم و تحقیقات کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
مسلم امیری - استادیار و گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

با توجه به اینکه معمولا برای ساخت بتن سنگین از سنگ آهن به عنوان مصالح سنگی بتنی استفاده می شود و بهاین دلیل که طبق پژوهش های انجام شده بیشتر معادن سنگ آهن در ایران دارای سنگ آهن با مقاومت پایینیهستند و یا به هر دلیلی امکان دسترسی به مصالح سنگی آهنی با مقاومت بالا امکان پذیر نیست، بنابراین در اینپژوهش سعی شده بجای استفاده از سنگ آهن به عنوان مصالح سنگی در ساخت بتن سنگین، از ضایعات آهنی مانندبراده های فولادی که به راحتی در دسترس است استفاده و تاثیرات آن بر بتن مورد بررسی قرار گیرد، این پژوهشفرآیندی آزمایشگاهی از بررسی اثر درصد های حجمی مختلفی از براده ی فولادی (با دانه بندی ثابت) جایگزین شده باهمان حجم مصالح سنگی (با دانه بندی ثابت) بر وزن مخصوص، اسلامپ و درصد جذب آب نمونه های بتن سنگین درمقایسه با بتن معمولی (بدون براده فولادی) می باشد. این افزایش براده ی فولادی را از 5 % تا حداکثر 30 % حجمیمصالح سنگی بتن در سنین 3 ، 7 و 28 روزه ادامه دادیم. نتایج آزمایشات نشان داد که با افزایش براده ی فولادی بهبتن، اسلامپ در جهت افزایش، درصد جذب آب در سنین مختلف دچار کاهش و همچنین وزن مخصوص در جهتافزایش دچار تغییراتی گردید. از این نتایج می توان در تصحیح طرح اختلاط بتن های سنگین با براده ی فولادیاستفاده نمود.

بتن سنگین، اسلامپ، وزن مخصوص، درصد جذب آب، ضایعات آهنی