بررسی تاثیرات معماری پایدار با توجه به شرایط اقلیمی

افزایش روزافزون الودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی، تغییرات غیرقابل بازگشت محیط زیست براثر دخالت های بشر، ضرورت توجه به بوم شناسی و مسایل زیست محیطی را برای آینده اجتناب ناپذیر می گرداند. تغییراتی که با توجه به معیارهای اقلیمی و پایداری پدید می آیند، هر روز اهمیت بیشتری می یابند. استفاده بهینه از انرژی در ساخت بنا، توجه به جنبه های بومی و فرهنگی محل از مفاهیم اصلی کاربرد اکولوژی و پایداری در طراحی معماری است، که در مبانی معماری در دو دهه اخیر گسترش یافته است. به طور خلاصه منظور از بوم شناسی ساختمان این است که بر قابلیت ساختمان برای تلفیق عوامل محیطی و جوی و تبدیل آنها به صورت کیفیت های فضایی و آسایش و فرم تمرکز گرد و آن را متناسب با شرایط اقلیمی آن محل می کند. با استفاده از معماری بومی که متاثر از اقلیم و شرایط جغرافیایی است، می توان به سطح بهینه ای از طراحی در ساختمان ها دست یافت. معماری سنتی کمترین تاثیر منفی بر محیط زیست و اکوسیستم می گذارد و در راستای ساخت و ساز پایدار بوده است. در این مقاله سعی بر آن داریم با بررسی معماری پایدار و ویژگی های اقلیم های موجود در کشور رابطه این دو را طراحی بهتر و ایجاد فضایی بهتر برای زندگی انسان بررسی کنیم. روش گردآوری مقاله بهره گیری و مطالعه منابع لاتین و داخلی با استفاده از کتاب ها و م راجعه به سایت های اینترنتی بوده است.

Keywords:

معماری پایدار , بوم شناسی ساختمان , معماری سنتی , محیط زیست , اکوسیستم