سارا ژگان - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردستان
کاظم یزدی - دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردستان

دغدغه پیوند با گذشته و عدم توفیق در به وجود آوردن یک جریان معماری که بتواند به صورت صحیح تداوم بخش و تکامل دهنده در تاریخ معماری باشد و سهمی را نیز در معماری معاصر جهان به خود اختصاص دهد یا بتواند به پیشبرد معماری جهان کمک کند، موجب شد که اخیرا برخی از معماران به استفاده از الگوهای معماری گذشته در کنار سبک ها و تکنولوژی های نو در جهان معماری امروز روی آورند. در حالیکه در 20 سال آینده روند تولید انرژی با توقف صادرات نفتی کند شده و ضرورت استفاده از انرژی های نوین احساس می شود، معهذا رشد مصرف فرآورده های نفتی نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود. پیشرفت چشمگیر در زمینه فن آوری موجب تغییر تولید انرژی های نو در آینده خواهد شد. معماری مدرن نیز که زاده این تحولات بود، به طور کل بستر شکل گیری معماری را نادیده گرفت. انسان عصر مدرن با شعار سلطه بر طبیعت بحران های توسع را بیش از پیش دامن زد. شهرهای ما، تکنولوژ ما و معماری ما این فریب را در ذهن ما ایجاد می کند که در حال کنترل طبیعت هستیم و این در حالی است که خود در کنترل طبیعت و جزیی از آن هستیم. دهه 70 را می توان دهه آگاهی یافتن از بحران های زیست محیطی نامید که عکس العمل هایی را در دنیا ایجاد کرد که معماری پایدار با انرژی های نو یکی از آنهاست. معماری پایدار حاصل شناخت عمیق نسبت به محیط پیرامون بوده است. در این معماری کیفیت در راستای نیل به یک هدف صورت می گیرد و آن هم آسایش است. نکته مهمی که در این نوع معماری مورد توجه قرار می گیرد، آن است که تمامی عوامل دخیل در آسایش، مرتبط با هم و به صورت یک سیستم واحد در نظر گرفته می شود. از طریق معماری می توان جامعه را از مطلوبیت و ارزش فراوان اقتصادی و زیست محیطی انرژی هایی که به نام های بی زیان، سبز، آرام و ... مشهور شده مطلع کرد. انرژی هایی که از دیدگاه هنرمندان و معماران می توان زیبا نامید. آینده جهان، در انرژی های زیبا نهفته است پس باید زیبایی نهفته در انرژی های پاک و حیاتبخش را کشف کنیم شود. تصادی و مسایلی نظیر محدودیت ذخایر فسیلی، نگرانی های زیست محیطی، ازدحام جمعیت، رشد اقتصادی و ضریب مصرف، همگی فکر اندیشمندان را به یافتن راهکارهای مناسب برای حل معضلات انرژی جهان معطوف کرده است، در این مقاله به ارایه دیدگاه های موجود در ارتباط با دستیابی به انواع انرژی های نو پرداخته، سپس در ادامه به تحلیل اصول طراحی پایدار در زمینه معماری و شهرسازی پرداخته می شود.

انرژی های نو، معماری پایدار، محیط زیست