مهدی زندیه - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
حمیده بابایی - دانشجوی دکتری معماری ، اصفهان، ایران

معماری پایدار از گذشته با حفظ منابع طبیعی، حداقل مصرف انرژی های فسیلی و سازگاری با شرایط طبیعی و اقلیمیاز طریق تدابیر معماری از موارد مهم در طراحی است. این امر سبب می گردد تا فنون بهکاررفته در بسیاری از مفاهیمنوین در عرصه معماری اصیل ایرانی را به وجود اورد. بین اصول اجراشده معماری ایرانی در کنار یکدیگر و الگوهای پایدارمعماری اکوتک رابطه مستقیم وجود دارد. این پژوهش با رویکردی خاص روند شکل گیری معماری ایرانی را با عواملتاثیرگذاری ازجمله معماری پایدار موردبررسی قرار میدهد. روش پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای با رویکردیتوصیفی-تحلیلی نهاده شده است، و بر آن است که مطابقت اصول معماری ایرانی و توسعه آن را با توجه به شناختالگوهای پایدار معماری اکوتک موردبررسی قرار دهد. نخست با مرور اجمالی در مفهوم، اصول و ویژگی های معماریاکوتک و سپس الگوهای اقلیمی معماری ایرانی بهعنوان بستر اصلی مطالعه، در مقایسه به بیان مهمترین الگوهای کهنبا مفاهیم نوین پایداری در عصر کنونی موردپژوهش قرار خواهد گرفت. با بررسی های انجام شده آشکار شد که: معماریایرانی برگرفته از اصولی است که نهتنها موجب ایجاد ساختاری هماهنگ در معماری شده است، بلکه تعریف کننده یمسیری است که هماهنگی خود را با محیط (در جهت آسایش انسانی) اثبات می نماید.

معماری ایرانی، الگوهای پایدار، معماری اکوتک، اصول اقلیمی