برداشتی نوین در معنای زوجیت و مودت با رویکرد مساله محور در آیه 21 روم

قرآن کتاب هدایت و دربردارنده سنتهایی است که باعث قوام زندگی بشر میگردد. یکی از سنت های مطرح شده در قرآن، خلقت زوجی در عالم است و تاآنجا اهمیت دارد که خداوند از آن به عنوان نشانه خود در زمین یاد می کند. این نکته در آیه 21 سوره روم مطرح گردیده است. در تبیین معنای آیه دو رویکردوجود دارد. رویکرد مفهوم محور و موضوع محور که صرفا به گردآوری نظرات مفسرین پرداخته شده و رویکرد مساله محور که مفسر با دغدغه ذهنی و درگیری مساله محور با آیات مواجه میگردد.در مفهوم آیه دو برداشت کلی وجود دارد. اغلب مفسرین با رویکرد مفهوم محور و موضوع محور به تبیین آیه پرداخته و با توجه به سیاق آن مراد از زوجیت رازن و شوهر شرعی و منظور از مودت را محبت بین زن و شوهر میدانند. برداشت دوم با نگاه مساله محور به آیه مراد از زوجیت را شامل زوجیت فکری، روحی وعلمی بین افراد بشر و منظور از مودت را انس و الفت بین نوع انسان و جامعه میداند. در این تحقیق با رویکرد مساله محور معنتای دوم ثابت شده است و از آن جهت که زوجیت، قانونى فراگیر در میان همه مخلوقات و جانداران بویژه انسان است، ما قایل به تعمیم این سنت به همه افراد جامعه شده ایم.

Keywords:

ازواج , لتسکنوا , موده , رحمه , 21 روم