بررسی تعویق صدور حکم بر اساس قانون مجازات اسلامی 1392

در بخش کلیات قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ، شاهد تغییرات و نوآوری های اساسی نسبت به قانون پیشین هستیم . هدف قانونگذار آن است که در مباحث مختلف حقوق کیفری به ویژه قواعد حاکم بر مجازاتها با اتخاذ رویکردی اصلاح گرایانه ضمن رعایت مصالح بزهکار، از جامعه در برابر پدیده مجرمانه دفاع کند .نهاد تعویق صدور حکم، تاسیسی نوین است که در این چارچوب از سیستم حقوقی فرانسه اقتباس شده است و تا پیش از این، هیچ سابق های در متون قانونی ایران نداشته است . دادگاه در تعویخ صدور حکم، با اجتماع شرایط قانونی این اجازه را دارد که اگر صدور حکم محکومیت برای مرتکب مصلحت و موقعیت نداشته باشد ابتدایا، صدور حکم محکومیت را به تاخیر انداخته و سپس مرتکب را از مجازات مقرر قانونی معاف نماید. تعویق صدور حکم بر مبنای اصل فردی کردن مجازات بنا گردیده و به وسیله ی آن دادگاه این فرص را به بزهکار اعطاء خواهد نمود تا در مدت تعویق، خود را با قواعد اجتماعی سازگار کرده و از ارتکاب مجدد بزه خودداری نماید . در این مقاله به بررسی مفهوم، شرایط، آثار و الغای تعویق صدور حکم براساس قانون مجازات اسلامی 1392 می پردازیم.

Keywords:

جرم , مجازات , تعویق , تعلیق