حق تعویض یا استرداد کالا معیوب در حقوق ایران

حق استرداد یا تعویض کالا عموما در مورد کالاى معیوب یا تخلف از شرایط قراردادی و تعهدات مطرح مى شود وعیب مبیع ازدیربازموردتوجه فقهای امامی بوده ودرذیل عنوان خیارعیب به شرح وبسط آن همت گمارده اند. به نحوی که بهترین تعاریف ازعیب رامیتوان درآثارآنهاجستجوکرد. همین معناواردقانونگذاری ماگشته و درحقوق سنتی ایران عیب مبیع باعث بروز اختیاربرای مشتری جهت اخذ ارش و یافسخ بیع می باشد. این زمینه نسبت به کالاییکه عموما بصورت ابتدایی تولیدوتکثیرمیشدمناسب به نظرمی رسید. اماعصرصنعتی شدن وتولیدانبوه کالاهای مختلف اقتضایات دیگری رامی طلبدوضمانت اجراهای گذشته کارآمدی خودرا ازدست داده اند. کالاهاتوسط شرکتهای بزرگ وقدرتهای اقتصادی به بازارعرضه میشوندونظام پیشین که تنها به خریدارکالای معیب اختیاراخذارشو یافسخ رامیداد ،ناکافی است. درحقوق غربی این نیازبه حمایت بیشترخریدارومصرف کننده منجربه بروز نظریه الزام به جایگزینی کالای معیبوب یا استردادآن برای متعهدله یامصرف کننده وایجادمسیولیت محض برای خسارات ناشی ازعیب کالابرای تولیدکننده کالای معیب شد.این پژوهش به روش کتابخانه ای جمع آوری و با روش توصیفی-تحلیلی و با هدف تشریح و تطبیق مقررات نظام حقوقی ایران خصوص حق تعویض و استرداد کالا مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

حق تعویض , حق استرداد , نقض اساسی , عیب