اثر ساختگاه بر بزرگنمایی زلزله بر خاک رسی گروه 4 آیین نامه 2800 ایران

اثر ساختگاه در طراحى سازه هاى مقاوم در برابر زلزله یکى از مهمترین پارامترهاى مطرح شده در تمام آیین نامه هاى دنیا مى باشد. نقش مهم اثر ساختگاه در شدت زلزله و تأثیر آن بر خرابیهاى ناشى از زلزله، بعد از زلزله هاى بزرگى چون زلزله ١٩٧٠ گدیز ترکیه، زلزله ١٩٧١ سانفرناندو،زلزله ١٩٨٥ مکزیکوسیتى و زلزله ١٩٨٩ لوماپریتا و ازمیت ١٩٩٩ بیش از پیش هویدا شد.[ محدودیت هاى فاکتور ساختگاه در اکثر آیین نامه هاى زلزله و از جمله آیین نامه ٢٨٠٠ ایران به صورت خلاصه به شرح زیر مى باشد ضرایب کنونى ساختگاه بزرگنمایى در زلزله با پریودهایى کوتاه را جوابگو نیستند.ضریب کنونى ساختگاه ، پاسخ غیر خطى ساختگاه ، به خصوص در خاکهاى رسى نرم ، را در داده هاى متفاوت حرکت ورودى در نظرنگرفته است.پارامترهاى مهم خاک نرم شامل سرعت موج برشى، ضخامت پروفیل، میزان خمیرى خاک و مقاومت تک محورى خاک نرم تا کنون تنها در آیین نامه هاى NEHRP 94 , UBC 97 مطرح بوده است . درصد زیادى ازآیین نامه ٢٨٠٠ ایران برداشت از نسخه ١٩٩٤ UBCمى باشد تجدید نظر و تحقیقات بیشتر مى تواند انتخاب نوع سا ختگاه براى طراحان ساده تر کند. در این خصوص نگرش ویژه به آیین نامه هاى دیگر کشورها لازم به نظر مى رسد.در سالهاى اخیر تجدید نظر کلى در آیین نامه آمریکا ، اکثر کشورهاى زلزله خیز را بر آن داشت تا نگرشى جدید به اثر ساختگاه در تعیین برش پایه طراحى داشته باشند در این راستا در این تحقیق سعى برآن بوده است با تحلیل غیر خطى لایه خاک رسى نرم با استفاده از برنامه NERA .طیف پاسخ مناسبى براى این گروه خاکها به دست آید.