اعاده دادرسی رای داور درقانون داوری تجاری بین المللی مصوب 1376 ایران وقانون آیین دادرسی مدنی مصوب1379

اعاده دادرسی در اصطلاح، به رسیدگی قضایی به ادعای طرح شده، توسط خواهان با رعایت مقررات قانونی گفته می شود که از طرق فوق العاده رسیدگی می باشدو جهات مورد نظر درباب اعاده دادرسی درماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی، اسناد مجعول مستند حکم و اسناد مکتوم می باشد. از آن جا که اعاده دادرسی از آراء داوری در قوانین ایران پیش بینی نشده و عملاآراء داوری در حقوق داخلی قابلیت اعاده دادرسی ندارند، این امر می تواندبه عنوان چالشی در سیستم قضایی ایران مطرح گردد. با توجه به قانون داوری تجاری بین المللی، جعلیت سند یا کتمان آن از موارد درخواست ابطال رای داور است. از آن جایی که هیچ ظرف زمانی معینی برای در خواست ابطال رای داور وجود ندارد می توان این در خواست را به نوعی اعاده دادرسی نسبت به رای داور تعبیر کرد. به علت بیان صریح قانون داوری تجاری بین المللی مبنی بر قابلیت اعاده دادرسی آراء داوری و اشتراک قسمت ح و ط بند 1ماده 33این قانون با جهات ششم وهفتم مندرج در ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی می توان با احتیاط حکم داوری تجاری بین المللی را به داوری حقوق داخلی نیز تسری داد چرا که داوری تجاری بین المللی خصوصیتی ندارد که بتوان در مقام سکوت قانون داخلی، از مقررات پیش بینی شده در آن در داوری داخلی استفاده ننمود.

Keywords:

رای داور , اعاده دادرسی , جهات اعاده دادرسی , داوری بین المللی , داوری داخلی