واکاوی حقوقی نهاد توبه و جایگاه آن در قانون مجازات اسلامی مصوب1392

یکی از مباحث مهم معارف اسلامی توبه می باشد. از دیدگاه قرآن توبه جایگاه ویژه دارد ودرآیات متعددی به آن اشاره شده است. توبه از دیدگاه حقوق جزای اسلامی به عنوان یکی از مسقطات و بازدارنده ها از مجازات شمرده شده است، وازاین باب یک تاسیس حقوقی درحقوق جزای اسلامی می باشد. از این رو در این نوشتار، این تاسیس حقوقی را ازجوانب مختلف بویژه از منظر حقوق جزای اسلامی و فقه امامیه مورد بررسی قرار دادیم. درقانون مجازات اسلامی توبه از جایگاه ویژه ای برخوردار است و اگر با شرایط کامل انجام شود به عنوان یکی از معاذیر قانونی معافیت از مجازات شناخته می شود. در میزان، نوع وکیفیت مجازات باید به این موضوع توجه کرد که مجرم باید بار دیگر اصلاح وجامعه پذیر شود. مجرمی که پیش از اعمال مجازات و بعد از ارتکاب جرم از ارتکاب عمل خود پشیمان وبرای جبران آن پیش قدم می شود ، منصفانه نیست که با دیگر مجرمانی که از کرده خویش نادم نیستند، به یک اندازه مجازات شوند. ازاین رو با تاکید براین هدف ، مجازات کاری نامعقول است. دین اسلام چنین تاسیس را درحقوق کیفری پیش بینی کرده است و اعمال کیفر را درصورت توبه مجرم تحت شرایطی منتفی دانسته است؛ که این یکی از امتیازات بارز و منحصر به فرد حقوق جزای اسلامی است.

Keywords:

توبه , فقه , قانون مجازات اسلامی , قرآن , مجازات , اصلاح مجرم