شناسایی عوامل تاثیر گذار بر خسارت از کارافتادگی و جبران خسارات ناشی از جنگ تحمیلی

بحث خسارت های قابل جبران، مانندخسارت از کارافتادگی از دیرباز جزو موضوعات بحث انگیز حقوق مسیولیت مدنی بوده است واصلی ترین بخش حقوق مسیولیت مدنی را تشکیل میدهدو نظریات مختلفی توسط فقها و حقوقدانان ارایه گردیده است. لزوم جبران خسارت جانی هیچ گاه در فقه اسلامی و حقوق ایران مورد تردید نبوده است،حتی منع از ایراد این خسارت و حرمت جان بعنوان مبنا در اصل لزوم جبران خسارت (مالی و جانی) معرفی شده است. برای جبران لطمات وارده و نیز تاسیس ضمانت اجرایی برای صیانت از تمامیت جسمانی انسانها، شارع مقدس بر اساس شدت و نوع خسارت جانی وارده، میزان مشخصی مال به عنوان دیه تعیین نموده است که از طرف جانی به خسارت دیده ( و در صورت فوت، ولی دم او ) باید پرداخت شود. در مواردی که دیه معین نشده، حاکم به شدت خسارت وارده، حکم به پرداخت ارش صادر می نماید. حساسیت و لزوم جبران خسارت جانی تا حدی مورد توجه شارع بوده که در صورت مشخص نشدن جانی، جبران خسارت را بر عهده بیت المال مسلیمن قرار داده و در مورد عدم توانایی مالی جانی، خانواده و نزدیکان او مکلف به جبران خسارت شده اند و در صورت عدم امکان جبران از این طریقف نهایتا از بیت المال صورت خواهد گرفت. هدف اصلی از این تحقیق به شناسایی عوامل تاثیر گذار بر خسارت از کارافتادگی و جبران خسارات ناشی از جنگ تحمیلی است نتیجه مباحث اینکه، هر چند در منطق اولیه حکم شرعی و فقهی، دیه ما به ازای تمامی خسارات ناشی از صدمات بدنی لحاظ شده است، ولی به دلیل بروز مسایل جدید و داده های نوین زندگی بشری، و مشخصا موضوع پیشرفتهای پزشکی و امکان درمان خسارات و هزینه های قابل توجه این نوع خسارات که در طول دوران حیات بشر تا همین اخیر هیچگاه سابقه نداشته است، باید نهاد دیه را باز نموده و با تجزیه و تحلیل بهترین معادل و مابه ازای آن را در حقوق جدید روشن کرد.

Keywords:

شناسایی عوامل , خسارت از کارافتادگی , جبران خسارت , جنگ تحمیلی