بررسی فقهی حقوقی مالکیت

مسیله ای مالکیت یکی ازاساسی ترین نیازهای جامع بشری ازابتدای خلقت است، به گونه ای که بسیاری ازجنگ ها درطول تاریخ برای حفظ این حق اتفاق افتاده است. به خاطراهمیت ونقش اساسی این مسیله به بررسی فقهی و حقوقی مالکیت، انواع واقسام، روند شکل گیری آن، اسباب ایجاد کننده مالکیت، مبنای حقوقی آن،میزان گستردگی و عوامل محدودکننده آن واعتباری یا انتزاعی بودن؛ازدید صاحب نظران فقه وحقوق که به طور جامع و کلی پرداخته می شود. آنچه بدست آمد این بود که مالکیت یک مقوله اضافه واعتباری است و از نظر اقسام به حقیقی، اعتباری، ذاتی تقسیم میشود و مبنای حقوقی آن قاعده تسیلط است. از نظر مراتب نیز به مالکیت مطلق، دایمی، انحصاری تقسیم میشود. مالکیت عینی بالاترین وقوی ترین نوع مالکیت را با توجه به انواع آن تشکیل می دهد. عواملی مانندماده30 قانون مدنی، اصل40 قانون اساسی و نیز قاعده لاضرر و امثال آن که شارع و قانون گذار وضع کرده اند این مالکیت محدود می شود. باتوجه به بیانات دیگر نباید این موارد را به عنوان امری که مالکیت را ازاطلاق خارج کرده وباعث بی ارزشی مالکیت مطلق شده تلقی کنیم،بلکه بایدآنها ازعوامل استفاده متعارف درنظربگیریم.

Keywords:

مالکیت , تسلط , مال , مالک , عین , ضرر , ملک