رشد کیفری از منظر قانون مجازات اسلامی 1392

رشد کیفری به معنای رسیدن به مرحله ای است که فرد تشخیص وتمیز افعال و اقوال خود را دارا باشد و درک درستی از قبح و حسن اوامر و نواهی قانونی و اجتماعی پیدا کند. بعداز پیروزی انقلاب ،رشد کیفری از قوانین کیفری ایران حذف شد. قانون گذار، رسیدن به بلوغ جنسی را معادل مسیولیت کیفری مطلق قلمداد کرد. در قانون مجازات اسلامی 92، برای اولین بار مسیله رشد کیفری وارد نظام حقوقی کشور شد و هم چنین در قانون مذکور نهادهایی تازه تاسیس و روی کردهای نوین در زمینه رشد کیفری، از اقدامات مثبت و رو به جلوی قانون گذار بوده است. نظام نیمه آزادی برای افراد به ویژه افرادی که تازه به سن بلوغ رسیده اند فرصتی ایجاد کرده است که بر اساس آن، محکوم می تواند در زمان اجرای حکم حبس، فعالیت های حرفه ای، آموزشی، حرفه آموزی، درمانی و نظایر آن ها را در خارج از زندان انجام دهد. هم چنیناز اقدامات جدیدومثبت قانون مجازات اسلامی 92 ،رویکرد حبس زدایی است که می تواند علاوه بر کاستن از هزینه های نگهداری زندانیان، شرایط مساعدتری را جهت بازگشت به فرایند اجتماعی شدن مجرمین، فراهم آورد به نحوی که معضلات زندان را برای مجرمین به همراه نداشته باشد.این مورد ،عموما در مورد اطفالی که برای اولین بار روانه زندان می شوند، بسیار برجسته است. همچنین علاوه بر مزیت عدم برچسب زنی بزهکار، کودک از تبعات منفی زندان دور می ماند.

Keywords:

رشد , رشد کیفری , قانون مجازات اسلامی 1392 , مسیولیت کیفری , حقوق جزا