کرامت انسانی در آیینه ی تحقیق و بازجویی جرایم منافی عفت تعزیری، طبق قانون ایران و تطبیق با حقوق کیفری لبنان

انسان از کرامت ذاتی برخوردار است و این کرامت در همه ی انسانها بالقوه وجود دارد که با طی مراحل کمال این کرامت به فعلیت می رسد. وقوع اعمالی این کرامت را گاهی دچار نقص می کند. این اعمال می تواند از طرف خود شخص یا از طرف دیگران نسبت به وی اتفاق بیفتد که از آن تحت عنوان گناه یا جرم نام برده می شود. یکی از این اعمال، عمل منافی عفت می باشد. از آنجا که افشای این جرم آبروی فردی، شغلی، خانوادگی و اجتماعی اشخاص را هدف قرار می دهد، از دیدگاه قانون، عرف و شرع، تحقیق و بازجویی در این امر ممنوع گردیده است. این اثر به چگونگی و مبنای تحقیق و بازجویی در جرایم منافی عفت می پردازد که اولا عفت و عمل منافی عفت از دیدگاه قانون و عرف و شرع بیان گردیده و ثانیا به نحوه ی تحقیقات در این زمینه می پردازد. عمل منافی عفت تعریف نگردیده، نه در شرع و نه در قانون و تنها مصداق های آن ذکر شده است. اما هر عمل ممنوعی استثنایی دارد. مشهود بودن جرم و شاکی خصوصی داشتن از جمله استثنایات این امر می باشد. گاهی نیز در حیطه ی عمل ضابطین دادگستری و مقام قضایی شاهد نقض صریح احکام شرع و قانون و حق و حقوق متهم می باشیم که نیازمند اصلاح عمده ای است. در این اثر تطبیق مختصری به قانون جزای لبنان زده شد و تفاوتها و شباهت هایی بین این قانون و قانون جزایی ایران یافتیم. از جمله شباهت ها، عدم تعریف جامع وکامل از جرایم منافی عفت در قانون هردو کشور می باشد. از جمله تفاوت ها در این زمینه در مورد تشخیص جرم می باشد. در قانون لبنان در صورت رضایت جرمی تحقق نیافته در صورتی که در قانون جزای ایران فقدان قصد و وجود تنها عامل مانع مجازات می باشد. همچنین در مجازات معاونت و شروع به جرم قانون جزایی این دو کشور با یکدیگر تفاوت دارند.

Keywords:

کرامت انسانی , عفت , منافی عفت , بازجویی , بازپرسی , معاونت