مریم رضوان - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، دانشکده علوم انسانی گروه روانشناسی
عاطفه فردوسی پور - استادیار و عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین تمایزیافتگی و خرده مقیاس های آن با میزان تحصیلات در زنان کارمند شاغل در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام شده است. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری میانگین دو گروه مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمام زنان کارمند یکی از سازمان های وزرات علوم بود که با روش نمونه گیری در دسترس، به 107 نفر از آنان به عنوان نمونه، پرسشنامه تجدید نظر شده تمایزیافتگی (DSI-R) توزیع گردید. سپس بر اساس اطلاعات فردی در پرسشنامه های تکمیل شده، به دو گروه زنان کارمند با تحصیلات تکمیلی و زنان با تحصیلات دیپلم و لیسانس تقسیم شدند. براساس یافته های این پژوهش، بین تمایزیافتگی و خرده مقیاس های آن و میزان تحصیلات رابطه ی معنادار وجود دارد (p<0/01). بدین صورت که گروه تحصیلات تکمیلی به طور میانگین نمره تمایزیافتگی بیشتری نسبت به گروه دیگر کسب کردند. هم چنین بین خرده مقیاس های واکنش عاطفی، جایگاه من و درآمیختگی دیگران با میزان تحصیلات رابطه ی معنادار وجود دارد (p<0/01). بین خرده مقیاس بریدگی عاطفی و میزان تحصیلات رابطه ی معناداری دیده نشد.

تمایزیافتگی خود، میزان تحصیلات، زنان کارمند